Het verhaal van Odiel
Odiel Haspeslagh
Odiel Haspeslagh (Oostnieuwkerke 1893 – 1974) was mijn grootvader en werkte als meestergast in een steenbakkerij in het noorden van Frankrijk. Odiel werd in de eerste wereldoorlog opgeroepen. Aan het Ijzerfront verloor hij aan een middenvinger een aantal kootjes maar overleefde de loopgraven als bij wonder. Hij was nooit spraakzaam over deze periode. Met zijn pensioen is hij terug naar Oostnieuwkerke gaan wonen dichtbij de familie die zich in de streek van Roeselare/Rumbeke had gevestigd. Hij was een fervent fietser want tijdens zijn actieve carrière legde hij meermaals in het weekend de afstand Beuvry (F) – Oostnieuwkerke af om zijn familie te bezoeken. De jongste zoon van Odiel was Gustave, mijn vader.
Op de foto zit ik samen met mijn broer op de schoot van Odiel. Die was thuis net een muur komen helpen metsen met mijn vader.
Odiel Defraeye
Odiel Fietsen
Na de Eerste Wereldoorlog won Defraeye nog één etappe in de Ronde van België. In 1924 stopte hij met wielrennen. Met het geld dat hij als wielrenner verdiende, kocht hij in Rumbeke een herberg waar later een velodroom werd bijgericht. Hij verhuisde op het einde van de jaren 1920 uit Rumbeke en raakte later wat op de dool. Hij overleed in alle anonimiteit in Bierges.
Ik ben opgegroeid tussen de fietsen. Al zeer vroeg werd ik door mijn vader ingewijd in de geheimen van het fietsen herstellen. Op de foto zitten mijn vader, broer, zus en ikzelf thuis op het terras voor de jaarlijkse grondige onderhoudsbeurt. Wielen moesten eruit, roulementen open en nieuw vet erin zodat er weer een jaar zonder problemen kon gefietst worden.